εφημερούσιος

ἐφημερούσιος, -ον (Α)

αυτός που έχει περιουσία που επαρκεί για την τροφή μιας μέρας, που αποκτά όσα επαρκούν για μια μέρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἡμερούσιος* «καθημερινός»].